Jaja ik weet het / yeahyeah I know

“Heb ik perongeluk je update gemist?”

“Schrijf je nog steeds je blog”

“Hey wat is het webadres van jouw blog ook al weer?”

“Ga je nog een keer bloggen?”



Oké oké ik snap het ondertussen wel. Ik moet dus weer een update schrijven.

tja het is nou eenmaal niet gemakkelijk om een blog bij te houden als er van alles om je heen gebeurt. Tegen de tijd dat ik zelf helemaal begrijp wat er is gebeurd word ik al meegesleepd in het volgende evenement. Maar ik zal dan wel toegeven dat het erg lang geleden is dat ik een update heb gemaakt.

Hier gaan we dan

31 oktober: Halloween

Jaja een echte amerikaanse feestdag natuurlijk. Dat hebben we dan ook wel zo gevierd. We zijn gaan trick or treaten met Johny. Zijn vader werkt bij een kerk dus daar hadden ze een evenement voor de kleine kinderen. Wij zijn bij een paar deuren langsgegaan maar het was superkoud en het begon heel hard te sneeuwen dus toen zijn we maar terug naar de kerk gegaan want buiten rondlopen in een jurk terwijl er hevige sneeuwval is was niet zo heel comfortabel. We hebben we superveel snoep gekregen en een echte amerikaanse ervaring gehad dus het was het zeker waard. Het was trouwens sowieso super gezellig met Johny en Freja.

4 november: MAH BIRTHDAY

sinds 4 november ben ik een 17 jarige die alleen in de USA is, ipv. een 16-jarige. Niet dat dat ook maar enig verschil maakt… We hebben mijn verjaarddag niet echt gevierd op de 4e. Teresa had wel mijn bord voor ontbijt omsingeld met kleine cadeutjes en een kaart met het geluid van een zingende kat… En op school gaf Tori me een leuk cadeautje: sokken, tien verschillende sokken; niet tien paar of vijf paar, letterlijk tien verschiilende sokken, want dat is hier een trend. Ik heb nu dus een hele la vol paars en roze maar geen paar. Freja gaf me een hele prinsessen verjaardag. Met een hoop roze en prinsessen stickers. We zijn de 5e naar Outback Steakhouse geweest met mijn gastgezin om mijn verjaardag te vieren. Dat was omdat Teresa voor haar werk in Indianapolis verbleef de nacht van 4 tot 5 dus we hebben haar daar ontmoet en mijn verjaardag gevierd. Ik kreeg ook een extra toetje maar dat was zoo groot dus dat konden we natuurlijk niet helemaal op.

6&7 november: toneel

om zeven uur ’s avonds begon op deze avond een theater voorstelling in het auditorium bij ons op school. En raad eens wie de hoofdrol had in het high-school stuk… Yep it was me! Ik prober niet op te scheppen maar ik ben stieken best trots… in een eerdere blog heb ikal beschreven wat mijn rol in dit stuk was: de regisseur van een toneelstuk in ons toneelstuk dat dan ook weer een toneelstuk bleek te zijn…. ja het was nogal ingewikkeld. Gelukkig hebben we het punt wel duidelijk gemaakt op allebij de avonden. Alleen niet met dezelfde woorden of uitdrukkingen… Ja er was een hoop inprovisatie nodig om dat stuk goed neer te zetten. De eerste avond ging dat nog iets gemakkelijker dan de tweede. want de traditite op de tweede avond van de uitvoering is om grappen uit te halen met de mensen die op het podium staan. Zo hebben wij een grap-fazant die in sommige scenes gewoon willekeuring opduikt. In de eerste show (de junior-high opvoering) was ik maar een kleine bijrol. In de eerste scene zat ik op het podium, verslaafd aan mijn telefoon. Dus ik had het idee om een foto te nemen terwijl ik daar zat. Johny, die de hoofdrol in dat stuk had stond dus achter mij, hij keek dus net mijn kant op en zag zichzelf op mijn telefoon. Het kostte hem nogal wat moeite om niet te beginnen te lachen daar. En dan hadden we nog een put op het podium in latere scenes waar mensen dan kleine voorwerpen in lieten vallen. en de fazant dook spontaan op in de blibliotheek scene. Ja dat soort kleine dingen maakte het best lastig. Het was echter voor mij een grotere uitdaging om een strak gezicht te houden in de tweede show(waar ik een grote rol in had) op het moment dat iemand mij ervan moest overtuigen dat alles volgens het script ging zag ik die fazant dus onder de koffietafel staan. Ik kon net de neiging weerstaan om hem op te pakken en die persoon een vragende blik te geven. Maar het ergste was toch altijd dat iemand een shirt moest aantrekken (wat een maliën kolder moest voorstellen) en hij zijn hand volop op de reling van de trap sloeg waar hij naast stond. Alsof dat niet genoeg vond Ally het nodig om de opmerking te maken “You okay there hun?” (Gaat het daar schat) en David sloot daarop aan met “You know that chain maille doesn’t protect your hands right?” (Je weet dat die maliënkolder je handen niet beschermd toch) en wij moesten dus proberen zonder karakter te verbreken verder te gaan met de scene, wat dus ook betekende dat we niet mochten lachen. We hebben dat dus maar zo snel mogelijk gedaan en toen ik eenmaal op mijn plaats in het publiek zat kon ik het toch niet laten om een beetje te gniffelen, maar dat zag toch niemand. (behalve de mensen achter mij die op dat moment tot de ontdekking kwamen dat dat dus niet in het script stond.) Na de eerste avond zijn we met zijn allen gaan eten bij de pizza hut, dat was wel gezellig. De tweede avond was er een cast party….. Ja dat was dus superkort en niet echt wat ik een feest noem. Dus we zijn daarna met alle highschoolers naar Suzie’s huis gegaan om daar een kampvuur te houden. We hebben daar ook nog een paar spellen gespeeld die dus extreem vermakelijk waren.

15 november: Freja’s verjaardag

Die dag hebben we taart gegeten en zijn we met vrienden van school uit eten geweest, want haar verjaardag MOEST uitgebreid gevierd worden. Ze had dan ook perse een taart nodig, en niet zo maar een taart maar precies de soort die ze thuis ook kreeg. Ze kreeg toen geld van haar vader om vrienden mee uit eten te nemen en dan naar de film te gaan. Dathebben we dan ook gedaan voor ons ‘gezamelijke’ verjaardagsfeest. Begrijp me niet verkerd, het was hartstikke leuk en Freja is hartstikke aardig maar af en toe maakt ze me gek. Maarja daar zijn jongere zusjes dan ook voor. Dat is wat ik altijd als excuus gebruik thuis dus ik kan natuurlijk niet echt klagen over iemand anders die het ook doet. Het enige verschil is dat ik erken dat ik soms irritant of egoïstisch ben en zij dat niet helemaal ziet. Maar ach daar komt ze vanzelf een keer achter, ze bedoelt het niet verkeerd dus het is niet zo erg.

22 november

HAPPY BIRTHDAY ALEXXXXX

23 november: kerk

Mijn half wakkere brein besloot dus het spontane idee te krijgen om op te staan tijdens de ‘deel-tijd’ aan het einde van de kerkmis en aan de hele kerk te vertellen dat het belangrijk was om soms over je angsten heen te komen en je kansen aan te grijpen. Dat is natuurlijk allemaal heel leuk en aardig maar ik weet niet waarom ik in dat praatje zo nodig moest zeggen dat ik een atheïst was… bedankt brein -.- Gelukkig namen ze het supergoed op. Ze praten in ieder geval nog steeds met me. En dan vertellen ze me dat ze hopen dat ik god zal vinden in mijn leven. Want hier in de USA is de definitie van een atheïst blijkbaar dat je weet dat god bestaat maar hem gewoon nog niet gevonden hebt… Tsja dat laat ik ze dan maar gewoon denken.

26&27 november: Thanksgiving

Nog zo’n echte amerikaanse feestdag. Thanksgiving wordt gevierd op de dag dat de eerste imigranten aankwamen bij boston. Dat gebeurde dus midden in de winter wat ervoor zorgde dat de helft van die mensen dood ging. Op thankgiving vieren we dat de Indianen die kolonisten dus eten gaven. Dat werd zo op prijs gesteld dat de kolonisten ze bedankten door ze later allemaal te vermoorden. ‘Murica! Tegenwoordig is het iedereens doel om jezelf vol te eten met kalkoen en wat nog meer. Maar het is ook een tijd om Thanks te geven aan je familie en vrienden en die dus uit te nodigen om bij je te komen te eten en ook dik te worden (net zoals hoe wij kerst vieren) Die woensdag zijn we dik gaan worden bij Sarah, de gastmoeder van een Nederlandse uitwisselingsstudent die niet ver van ons weg woont, Laura. Dat was hartstikke gezellig natuurlijk! En op donderdag hadden wij een dinner met de familie, dat was nogal druk met al die kleine neefjes ennichtjes die hier aan het rondrennen waren met de wapens die nog in mijn gastbroers kamer lagen van toen hij nog klein was. Dat was dus nogal een ondernemen. We vinden soms nog steeds wapens in sommige hoeken van het huis!

26 november avond: black friday

Misschien hebben jullie wel eens van de traditie gehoord. Balck friday is de dag voor thanksgiving en alle winkels hebben supergrote uitverkopen. Dat was natuurlijk wel leuk om naartoe te gaan. We hebben eigenlijk het grootste deel van de tijd in Walmart besteed. Ik ging shoppen met Zach, iemand die ik ken van school. Het ging van ijskoffie naar zwaardvechten met foamen zwaardjes in het midden van de Walmart. Wantja je moet nou eenmaal gek kunnen doen zo nu en dan.

29 november: koken met amerikaan

Dat is wat er in mijn agenda staat voor de dag dat Ally hier kwam om aardappel soep voor mij te maken. Ik heb dan ook Italiaanse salade gemaakt voor haar. Nouja ik noem het Italiaans, maar het is gewoon een Désirée en Lisan - special. maar het smaakt best goed.

5 december: Sinterklaas

Om eerlijk te zijn was ik vergeten dat het sinterklaas was die dag maar ik besefte het me ineens toen ik een pakketje zag liggen op tafel toen ik terug kwam van school. Toen ben ik natuurlijk snel naar boven gegaan om mijn familie te skypen en het pakketje te openen. Dat was hartstikke leuk! Wel jammer dat ik er daar niet bij kon zijn natuurlijk, daarom heb ik sinterklaas hierheen gebracht door een gedicht vor te dragen aan mijn gastgezin en ze vervolgens chocoladeletters te geven (Niet dat ik daaraan had gedacht maar gelukkig zijn mijn ouders slim genoeg om te eten dat ik dat niet zelf zou bedenken dus die hebben dat bedacht)

10 december 8:00-14:00: presentaties

Wij hadden op deze dag het grote genoegen om aan een basisschool (groep achten) presentaties te geven over ons land. Dus Laura, Joe (een uitwisselingsstudent die van gastgezin is veranderd en nu ook naar northfield gaat) en ik waren met zijn drieën een verhaal aan het vertellen over Nederland. Dat was natuurlijk heel leuk maar na de derde keer hadden we er toch wel genoeg van. ik snap sowieso niet hoe zo’n kleine gemeenschap 5 groepen acht kan hebben maar dat zal dan wel aan mij liggen. Gelukkig hadden we drop en pepernoten die we aan het uitdelen waren, die zijn natuurlijk niet alleen door de klassen gegeten

10 december rest van de dag: kerstconcert

Een van de leuke dingen aan zingen in het koor is dat wij een kerstconcert hebben. Eerst was junior high aan de beurt, maar ik moest toch al op school zijn want ik was een usher. Ally stond aan de andere kant van de deur en natuurlijk maakten wij een wedstrijd voor wie het meeste geld inzamelde in vrijwillige bijdragen. (we hebben het uiteindelijk niet geteld dus beweren we nu allebei dat we gewonnen hebben) maar we hebben wel een hoop lol gehad. Daarna was het natuurlijk onze beurt om op te treden. We liepen het auditorium in met het lied ‘come all ye faithful’ (kom alle gelovigen) toen hebben we onze religieuse liederen gezongen met iedere keer een kleine rust tussendoor om een van de pastoors uit de regio iets voor te lezen uit het kerstverhaal. Toen zijn we de zaal weer uitgelopen op het lied 'joy to the world' (vreugde voor de wereld). Maar dat was nog niet het einde van ons optreden. Na ons kwam het a capella koor op met hun religieuse liedjes. Tijdens een van de solo’s zijn we weer van plaatsen verwisseld. Toen hebben wij nog drie liedjes gezongen, weer een solo en verandering van plaatsen met a capella. Toen hebben zij de rest van hun liedjes gedaan. En dan de grand finale: het a capella koor en treble (die waar ik in zing) koor stonden allebei op het podium om het HALLELUJAH chorus te zingen. Dat was een massaal geluid! Iedereen stond dan ook op (dat is een traditie omdat toen het voor het eerst werd opgevoerd de koning opstond) dat was natuurlijk wel een superleuk gevoel!

16 december: senior dinner

iedere maand gaan we met alle seniors (laatstejaars) van beide koren gezamelijk eten. We nemen dan allemaal iets mee naar school of Mr. Nevil’s huis en spelen daar dan spelletjes. Het wordt nogal een gekke boel als je die 15 mensen verzamelt en er eten bij hebt. Wij waren dit keer het spel Catchphrase aan het spelen. Je krijgt dat een klein apparaatje, dan kan je een decenium selecteren. Het stelt dan een willekeurige tijd in die je niet weet. Het doel is om het woord of de zin op het scherm te beschrijven zonder het te zeggen. Als je team het dan raad mag je het apparaat doorgeven. Als de tijd op is terwijl je het in je handen hebt verliest je team en krijgt het andere team een punt. Het was dus de jongens tegen de meisjes. En Mr. nevil was aan de beurt. Hij had het woord ‘crystal’ dus al en toen zei hij doodleuk "niet coke maar…” Iedereen die ooit naar de tv-serie ‘Breaking bad’ heeft gekeken denkt nu waarschijnlijk hetzelfde als ik ‘.., meth?” Ja dat was dus neit wat hij bedoelde, maar wel genoeg voor een flinke lachbui. (het goede antwoord was trouwens pepsi)

22 december: 5 maanden

op 22 december is het vijf maanden geleden dat ik mijn familie heb uitgezwaaid op het vliegveld. Het was ook de dag dat ik me besefte dat ik toch echt wer een update moest schrijven op mijn blog. De reden dat ik dat nog niet gedaan had? Nou kijk, naast het feit dat ik nogal een lui persoon ben heb ik het ook nogal druk gehad met dingen als schoolspirit tonen door naar de basketball wedstrijden te gaan, leren voor mijn finalweek en contact met het thuisfront, Owja voordat ik het vergeet BETERSCHAP HAN, ik hoop dat je migraine snel overgaat!

Daarnaast besteed ik veel tijd aan het schrijven van mijn boek. Jup ik ben aan een nieuw boek begonnen in het engels dit keer. Ik heb nog maar 6 of 7 bladzijdes en ik zoek proeflezers. Dus als je engels kan, het niet belachelijk druk hebt en zin hebt om de eerste hoofdstukken van mijn boek te lezen, stuur me dan even een berichtje op facebook, sms, whatsapp, skype of laat hier even een reactie achter!